 |
| Foto Mieke Kockelkorn |
waren mijn oom en ik, die naast 'm lag.
En hij vroeg wat ik in de wolken zag.
De wolken schoven boven ons voorbij.
De aarde is inmiddels wat gedraaid,
wolken die wij zagen, zijn vervlogen.
We vergaten wat ons heeft bewogen.
Andere wolken zijn weer aangewaaid.
Wees nu stil en ga liggen in het gras;
je kijkt naar de hemel die toen bestond.
De schaduwen strijken over de grond.
Je bent nog steeds het kind dat je ooit was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten